The Sense of Neoism?! An infinite Manifesto (2018)
Sofian Audry & Monty Cantsin

The Sense of Neoism?! An Infinite Manifesto is een poging om de geest van Neoism?! Te transfereren naar een machine die onbegrensd blurbs, reflecties, motto?s en nonsens kan genereren. De basis van het systeem is een artificieel neuraal netwerk dat algoritmes leert door middel van honderdduizenden synapsen die met duizenden pagina?s van neoïstische propaganda werden gevoed, onder meer The book of Neoism?!, The Poetical Plunderground of Neoism?!, en Reclaiming the Bodymachine, zodat het zijn eigen interpretatie van Neoism?! kan construeren. De machine lijkt op een audioversterker met tientallen jackplugs die de interne werking van het artificiële neurale netwerk reproduceren. Op een ledpaneel bovenaan de machine braakt het systeem eindeloos zijn eigen nieuwe Neoism?!-verzen uit. Elke kabel die van de machine wordt losgekoppeld, verbreekt de verbinding tussen meerdere duizenden synapsen in het neurale netwerk, hierdoor is directe beïnvloeding van het artificiële-intelligentiesysteem mogelijk; real-time deconstrueren, reconstrueren en zelfs zijn generatieve kwaliteiten vernietigen laten de bezoekers toe het systeem opnieuw te configureren en de effecten daarvan meteen waar te nemen in de gegenereerde teksten.
The Sense of Neoism?! An Infinite Manifesto is een poging om de geest van Neoism?! te transfereren naar een machine die onbegrensd blurbs, reflecties, motto?s en nonsens kan genereren. De basis van het systeem is een artificieel neuraal netwerk dat algoritmes leert door middel van honderdduizenden synapsen die met duizenden pagina?s van neoïstische propaganda werden gevoed, onder meer The Book of Neoism?!, The Poetical Plunderground of Neoism?!, en Reclaiming the Bodymachine, zodat het zijn eigen interpretaties van Neoism?! kan construeren. Het werk is een samenwerking tussen Sofian Audry en Monty Cantsin? aka Istvan Kantor Amen, en reïncarneert het collectieve brein van Monty Cantsin? in een technologisch substraat dat een eigen leven leidt. De machine lijkt op een audioversterker met tientallen jackplugs die de interne werking van het artificiële neurale netwerk reproduceren. Op een ledpaneel bovenaan de machine braakt het systeem eindeloos zijn eigen nieuwe Neoism?!-verzen uit. Iedereen kan de artificiële neurale synapsen rechtstreeks beïnvloeden door op de machine kriskras jack-kabels te ontkoppelen en weer terug te koppelen en zo het systeem in real time te deconstrueren, reconstrueren en zelfs zijn generatieve kwaliteiten te vernietigen. Het eenvoudige feit dat de uitbarsting van Neoism?! samenviel met de explosie van nieuwe technologie in de vroege jaren 1980 mag toeval zijn geweest. Maar rond de tijd dat Neoism?! amok maakte en muteerde in een wereldwijd communicatienetwerk, werd artificiële intelligentie ook een essentieel onderdeel van het groeiende wereldwijde gebruik van digitale controletechnologie. Neoism?!, dat een almaar groter wordend, onafhankelijk en veelzijdig netwerk vertegenwoordigt, beantwoordde de nieuwe technologieregels met zowel afwijzing als visie, wat resulteerde in een platform van revolutionair subvertainment. Technologisch concept De machine produceert constant tekst, gegenereerd door een algoritme van artificiële intelligentie verwant aan wat wordt gebruikt voor spraakherkenning, automatische vertaling en taalanalyse, met name een deep learning, terugkerend artificieel neuraal netwerk. Dit model werd vooraf getraind op een databank van neoïstische teksten bestaande uit bijna 2,5 miljoen tekens. Eens getraind, is het netwerk in staat om nieuwe woorden en teksten te genereren in de stijl van de neoïstische databank. De gegenereerde teksten zijn geen exacte replica?s van volledige of delen van de originele teksten, maar eerder pogingen van het neurale netwerk om nieuwe neoïstische teksten te creëren. Een artificieel neuraal netwerk is een zuiver digitale structuur die miljoenen berekeningen moet maken om elke letter te genereren. De fysieke relaiscircuits op de machine staan echter in directe verbinding met de schakelingen op het neurale netwerk, en zo kunnen bezoekers deze schakelingen rechtstreeks manipuleren via een softwareprogramma dat brainfuck heet en speciaal voor dit werk werd ontworpen. Elke kabel die van de machine wordt losgekoppeld, verbreekt de verbinding tussen meerdere duizenden synapsen in het neurale netwerk, waardoor dus directe beïnvloeding van het artificiële-intelligentiesysteem mogelijk is. Door de kabels los te koppelen, opnieuw te koppelen en te verwisselen kunnen bezoekers het systeem opnieuw configureren en de effecten daarvan meteen waarnemen in de gegenereerde teksten.

Monty Cantsin
Istvan Kantor werd geboren in Hongarije en is nu Canadees. Hij had al op jonge leeftijd interesse voor rebellie en radicale artistieke experimenten, en organiseerde nog tijdens de Sovjetoverheersing in zijn land undergroundhappenings, performances en tentoonstellingen. Als multidisciplinair kunstenaar is hij actief op het vlak van mediakunst, performance, installatie, geluidskunst, robotica, muziek en schrijven. Zijn video's kregen erkenning in de hele wereld en werden voorgesteld op tal van festivals, waaronder Documenta 8 (1987), het International Short Film Festival Oberhausen (1992), Transmediale, Berlijn (2001), en het European Media Arts Festival in Osnabrück (2009). In 2000 opende Kantor in Linz Ars Electronica met zijn robotmachine The File Cabinet Project. In 1998 ontving Kantor de Telefilm Canada Award voor de beste Canadese video. In 2004 kreeg hij de Governor General?s Award in Visual and Media Arts ? de hoogste Canadese onderscheiding voor een kunstenaar ? ter bekroning van zijn bijdrage aan de visuele en mediakunsten.