"Under History Lessons maakt deel uit van een verzameling van werken, getiteld Early Audio Works, waarvan Running Tap, een auditieve performance gesitueerd in Central Park, New York een opvallend stuk is. Terwijl Vito Acconci met een microfoon in zijn hand en een bandopnemer aan zijn riem door het park rent, telt hij zijn stappen luidop terwijl hij zwaar ademt in de microfoon. De kunstenaar registreert de reacties van het lichaam op de fysieke en mentale inspanning die een dergelijke uithoudingsoefening vereist, daarbij zijn stem en adem vervormend. De opname wordt een getuigenis van Vito Acconci's discrete interventie in de stedelijke ruimte. In Under History Lessons gebruikt Vito Acconci zijn stem nogmaals in een andere context. Dit auditieve werk werd gerealiseerd ter ere van een inaugurele tentoonstelling voor de opening van een nieuwe kunstgalerij in Long Island, New York, gesitueerd in de klaslokalen van een oude school. De installatie bestaat uit de ruwe reconstructie van een klaslokaal doordat uit luidsprekers herinneringen aan uit het hoofd geleerde lessen weerklinken. Uit een van de luidsprekers kan duidelijk de stem van de kunstenaar worden gehoord, die zoals een leraar de belangrijkste punten van de les uiteenzet, terwijl uit een andere luidspreker Vito Acconci wordt gehoord die, als een goede leerling, de lessen welbewust opzegt. De verschillende stemmen van de kunstenaar reageren op elkaar tijdens de recitatie, daardoor een geschiedenis van indoctrinatie uittekenend. In het werk gebruikt Vito Acconci zijn eigen stem met verschillende tracks en tonen, tegelijk gebruik makend van overtuigingskracht en vrolijkheid, wat zowel cynisch als ironisch is. De geluidsmixtechnieken die worden gebruikt stellen de kunstenaar in staat om de vooringenomenheid van zijn stem en de effecten daarvan te reduceren. Door repetitie en uitspraak speelt hij met de muzikaliteit van woorden en geeft hij ze verontrustende eigenschappen. "
"In dit conceptuele auditieve werk waarbij Vito Acconci tezelfdertijd leraar en student is, worden een serie van twaalf korte, niet-conformistische lessen opgezegd, gaande van les n°1 "Let's Believe We're in This Together", over "We are suckers" en "Don't give anything away" tot aan les n° 12, ""Let's be Oppressed". De kunstenaar suggereert een ongewoon standpunt over de ideologische basisveronderstellingen van het onderwijs en de leermethodes die een resultaat verhullen, dat niet zuiver didactisch is. Hij bekritiseert onderwijs dat geen uitnodigende studie voorstaat, gebaseerd op kennis, en niet op begrip. Een soort van brainwashing waar woorden hun betekenis verliezen." - Priscilia Marques
Vito Acconci
Vito Acconci maakt deel uit van de generatie van kunstenaars uit de jaren ?60 die probeerden om de vorm en richting van kunst radicaal te herdefiniëren, door verder te gaan dan schilderen en controversiële sculpturen en door de heersende esthetiek op te geven. Hij verandert zijn lichaam in experimentatiemiddelen door middel van fotografie, video en geluidsopnames. Zijn werk provoceert en destabiliseert vaak door de manier waarop het een reactie uitlokt bij de waarnemer, door hem te onderwerpen aan mentaal en soms fysiek oncomfortabele situaties die primaire emoties doen opflakkeren. De aanwezigheid van de toeschouwer als een getuige en een voyeurist wordt geïncorporeerd in het werk.