![](works/778/workimage.jpg?v=1731538499)
Captives is een doorlopende reeks van digitale en fysieke sculpturen, een eigentijdse interpretatie van Michelangelo's onvoltooide serie "Prigioni" (1513-1534) en zijn techniek van "non-finito".
Het werk onderzoekt de spanning en het evenwicht tussen vorm en materie, door de mens gemaakte objecten van perfectie en complexe, chaotische vormen van de natuur. Met verwijzing naar Renaissance-sculpturen, verschuift de focus van deze serie van pure figuratieve representatie naar de articulatie van materie zelf. Net als in de originele "Prigioni" blijven de klassieke figuren onafgemaakt, wat de geschiedenis van hun creatie en transformatie documenteert. Wiskundige functies en processen beschrijven computergegenereerde geologische formaties die eindeloos evolueren en veranderen in klassieke figuren. Industriële computergestuurde robots maken van de resulterende geometrieën levensgrote "onvoltooide" sculpturen. Quayola maakt raadselachtige video-installaties en creëert hybride ruimtes met geanimeerde schilderkunst en beeldhouwkunst. Hij houdt zich bezig met audiovisuele prestaties, tekenen, fotografie en programmeren van software en verkent een fijne grens tussen het echte en het kunstmatige.
![](artists/362/artistimage.jpg?v=1731538499)
Quayola
Quayola kreeg via institutionele commissies uitzonderlijk zeldzame toegang tot de kunst en architectuur van kerken, theaters en musea in Europa, zoals de Notre Dame en het Vaticaan. Originele meesterwerken en collecties worden in zijn werk ruw canvas, terwijl Quayola een video-gebaseerde verkenning verankert in een gesprek over archieven, collage, intellectueel eigendom en de waardering van een object. In een tijdperk van het Google Art Project, dat ongekende toegang biedt tot het letterlijke oppervlak van een schilderij, behandelt Quayola de tijd die we besteden aan het kijken naar kunst als een plastic artefact, iets om te boetseren en op te hangen. De blik is een plek waar de logica van een foto zich ontvouwt, schijnbaar van onder het beeld opgegraven. De eerste solotentoonstellingen van Quayola's werk werden in mei 2012 geopend in de Bitforms-galerie in New York. Quayola werkte ook regelmatig samen aan muzikale projecten en werkte samen met componisten, orkesten en muzikanten, waaronder Ensemble Intercontemporain, Vanessa Wagner, Mira Calix, Plaid, Matthias Kispert en het Nationaal Orkest van Bordeaux.