Tentoonstelling: The Big Escape!
Zelf verklaarde Peggy Wauters (1968, Aalst) dat ze de dingen sneller schildert dan ze zeggen kan. Schilderen is voor haar als taal, als spreken, als een denken. Met haar tentoonstelling 'The Big Escape' in de Zebrastraat Gent toont ze haar werken van de laatste tien jaar.
Peggy Wauters (°1968, Aalst) krijgt deze kans om in Zebrastraat te exposeren wegens de verbluffende kwaliteit van haar werk. Deze vrij onbekende kunstenares heeft in alle stilte en luwte een gigantisch en opmerkelijk oeuvre bij elkaar geschilderd, zonder ooit eerder echt naar buiten te treden. Ze is 'een van de best bewaarde geheimen' in de kunstwereld. Kunstmecenas Alain Liedts: "Alle taferelen van het leven, van wieg tot sterfbed, worden door Peggy Wauters getekend of geschilderd met humor en met pit."
Over de kunstenares
Opvallend is de bijna serene en vanzelfsprekende manier waarop ze de zachte wreedheid van het dagelijkse leven toont via alledaagse situaties en taferelen. Maar steeds is er ook een humoristische insteek. Alles inspireert deze kunstenares: zowel een huwelijksaanzoek, een zeezicht of een vleesrijke maaltijd, alsook een wandeling in haar tuin, carnaval... Ze vreest niet het 'grote' onbehagen en hanteert geen trucjes om de kijker te verleiden. Er is geen distantie in haar werk, wel een visie en een betrokkenheid.
Peggy Wauters maakt geen gebruik van foto's die ze vervolgens naschildert. Tijdschriften, kranten, films, beelden zetten wel haar fantasie in beweging en stimuleren of dienen als studiemateriaal voor haar schilderijen. Ze componeert als het ware zelf haar beelden, die nooit een afbeelding van iets zijn maar wel een verbeelding zijn, die al schilderend een beeld worden.
Haar beelden ademen geen flou artistique uit. Ze kopieert de werkelijkheid niet op een manier die naar het realisme of naar het fotorealisme neigt. Ze interpreteert de werkelijkheid op een tegelijk eigentijdse en persoonlijke manier. Als een caleidoscoop geeft ze de inhoud van banale situaties een andere betekenis. Zo ontstaat er een vervreemding van de dingen des levens die de mensen roeren en beroeren. Het sublieme en het abjecte omhelzen elkaar feilloos en als een vanzelfsprekendheid. Bovendien zijn haar werken nooit gespaard van enige humor.